بایرن مونیخ ناگاه با مشکلی رو‌به‌رو شده است که باید حلش کند، و این مشکل مربوط به فرم یا هیچیک از اعضای تیم نیست. آن‌ها می‌دانند که از تیم بارسلون برتر و در بسیاری موارد تواناترند.

آن‌ها همچنین می‌دانند که از لیونل مسی بهتر نمی‌شود.

بنابراین مشکل این است که با تیمشان تا کجا می‌توانند پیش بروند، و تیم تا کجا می‌تواند برای بهترین فوتبالیست جهان مصالحه کند.

این حیطه نفوذ مسی است و این که تنها حضور او تا چه اندازه شرایط هر بازی را در اطراف او تعیین می‌کند.

او احتمالا همین تاثیر را در مجموع بر جام باشگاه‌های قهرمانان اروپا هم خواهد داشت و در چارچوب بازی‌های فینال لیسبون هم مجاز است. مسی کاملا از آن آگاه است و گفته می‌شود که در این مورد «وسواس» هم دارد.

در تمام طول بازی‌های حرفه‌ای مسی در آرژانتین، بازی دیه گو مارادونا در جام جهانی ۱۹۸۹ به عنوان یک هدف به او یادآوری شده است. این دیدار، جام جهانی و مرهمی برای درد مسی در آن رقابت نیست، اما نکته اینجاست که چگونه یک رشته تک بازی در رقابت‌های مستقل می‌تواند به فوتبالیستی اجازه دهد که اراده‌اش را به گونه‌ای تحمیل کند که غالبا ناممکن است. ابتکارهای فردی می‌توانند به مراتب نفوذ بیشتری داشته باشند. 

این‌ها همه مربوط به ماهیت مرگ و از کف رفتن ناگهانی بازی‌هاست. یک تیم می‌تواند عالی باشد و عالی هم بازی کند، اما تنها در یک لحظه همه چیز از دست برود. بایرن می‌تواند علیه بارسلون یک رشته فرصت‌های تقریبا از دست رفته ایجاد کند و بعد مسی را به داخل گود بیندازد.

سرنوشت رقابتی با این ماهیت احتمالا بیشتر به یک لحظه عالی در بازی بستگی دارد، و هیچکس مثل مسی نمی‌تواند چنین لحظه‌هایی را در بازی‌ها بیافریند.

پیروزی مبتکرانه  بارسلون علیه ناپل (که بارسلون را در یک چهارم فینال برای رویارویی با بایرن قرارداده است) نخستین نشانه‌ها از برخورد مسی به بازی‌های نهایی است. او فرصت‌ها و نیز توانایی‌های خود را می‌شناسد.

او می‌داند که این یک فرصت بی‌نظیر برای تفوقی موقت بر نقاط ضعف تیم بارسلون است و از آن آگاه است و جام قهرمانی را برای پنجمین پیروزی شخصی لیگ قهرمانی اروپا  و ششمین پیروزی باشگاهش بلند می‌کند. این امر احتمالا در یک فصل عادی ممکن نمی‌بود. اگر بازی‌ها در دو دور انجام می‌شد، بایرن احتمالا محبوبیت بیشتری به دست می‌آورد. این رقابت‌های نهایی و مسی می‌توانند توازن‌بخش ایده‌آلی برای امتیازات باشند. 

نمونه‌وار، به شکست‌های بارسلون در فصل گذشته نگاه کنید. مسی یکی از بهترین بازی‌هایش را در دور اول علیه لیورپول به نمایش گذاشت و یکی از بهترین گل‌هایش را با یک  ضربه آزاد (فری کیک)  به دروازه رقیب وارد کرد. آن حرکت تقریبا حرکتی بی‌نقص بود، اما نه در شرایطی بی‌نقص. بارسلون آن قدر مهارت نداشت که در مقابل لیورپول شکست نخورد. این اتفاقی است که شانس آن با افزایش تعداد بازی‌ها بیشتر می‌شود و واقعیت در نهایت چهره خود را نشان می‌دهد و تعادل را برقرار می‌کند.  

نتیجه آن بازی (لیورپول ۴ ، بارسلون ۳) نمایانگر سطح مهارت دو طرف بود. می‌توان گفت که لیورپول در آن مقطع قدری از بارسلون بهتربود، اما به خاطر تنها یک بازیکن.

اگر آن بساط در این فینال‌ها بود، احوال شخصی مسی در یک بازی برای پیروزی کافی بود، و حال و احوال او در حال حاضر هم بسیار مساعد است. 

این همچنین نمایانگر جو حاکم بر تیم بارسلون در حول و حوش هر بازی مهم است.

به نظر می‌رسد که اکنون بیش از هر زمان دیگر همه چیز به دور مسی می‌گردد. این تنها به خاطر شایعات مربوط به احتمال خروج مسی از بارسلون نیست، بلکه به دلیل این واقعیت است که او زمان چندانی  دستکم در این سطح از قابلیت در پیش رو ندارد.

مسی در نیمه ماه ژوئن ۳۳ ساله شد. این سنی است که هر جراحتی می‌تواند از عمر موثر نه چندان بلند حرفه‌ای هر بازیکنی بکاهد. به همین دلیل بود که چالش کالیدو کولیبالی روز شنبه، لحظه‌ای نگران کننده بود.

حالا مسی جراحتی دارد، اما در عین حال به شدت مرکز است. 

واقعیت امر این است که او همچنان در بالاترین سطح و در اوج سلامتی است و همان مهارتی که در گذشته شاهد بوده‌ایم، حفظ کرده است.

بایرن باید ببیند چگونه می‌تواند بر او فایق آید و نفوذش را خنثی کند. از مدت‌ها پیش مهاجم‌ترین مربی‌ها متوجه شدند که متوقف کردن کامل او ناممکن است و تنها باید به مانور دادن در حول و حوش بازی او قانع بود.

ژوزه مورینیو زمانی گفت: «نکته متوقف کردن او نیست، بلکه دشوار کردن شرایط بازی برای اوست. این نهایت تلاشی است که می‌توانید بکنید.»

دو بازیکن بایرن بهتر از دیگران به این نکته آگاهند. مورینیو در واقع این اظهارنظر را در مه سال ۲۰۱۵ در کنفرانس خبری چلسی و صبح روز بعد از یکی از بازی‌های درخشان مسی عنوان کرد. او  با یک گل درخشان ژروم بواتنگ و مانوئل نویر را هم‌زمان جا گذاشت.

آن‌ها در چند روز گذشته به اعضای تیمشان هشدار داده‌اند که چگونه علیه مسی وارد عمل شوند و چه کنند. 

هانس فلیک، مربی بایرن مونیخ، هم در پی همان است. مسئله برای بایرن این است که آیا دفاع در مقابل مسی به معنی کاهش قابلیت خط حمله‌شان خواهد بود؟ 

تاثیر عمیق‌تر مسی بر بازی‌ها این است؛ اوست که تعیین می‌کند حریفانش چگونه بیندیشند و چگونه بازی کنند. 

از همه خطرناک‌تر اما این است که مسی می‌تواند تنها در یک لحظه حریف را نابود کند.

این دیدار هنوز هم می‌تواند عامل پیروزی در لیگ قهرمانی اروپا باشد.